Vanmorgen liep ik lekker met mijn hondje Nona te wandelen in een klein stukje bos vlak bij mijn huis. Tijdens mijn bijna dagelijkse onmoeting met mede hondeneigenaren, en geklets over ditjes en datjes, hoorde ik iets in de bosjes...ik keek nog eens goed en zag dat er een paar kleine knulletjes een soort van hut aan het bouwen waren.Die zijn lekker aan het spelen dacht ik, en onwillekeurig moest ik eigenlijk meteen aan vroeger denken......minstens een halve eeuw geleden..

Máár dat neemt niet weg dat ik mij nog heel veel kan herinneren van die tijd. Ik woonde als kind in Amsterdam in een zogenaamde volksbuurt en daar was natuurlijk geen enkele mogelijkheid om hutten te bouwen in het bos. Niet dat ik daar zo'n behoefte aan had, want ik wist natuurlijk niet beter. Ik woonde vlak bij het Oosterpark en ging dan na schooltijd ( als ik mocht van mijn moeder, én eerst boodschappen had gedaan op de Dappermarkt) met mijn hartsvriendinnetje Loesje in het park spelen. Dan waanden wij ons écht in het bos en maakten zomers halskettingen én oorbellen van madeliefjes. In de Herfst gingen we beukenootjes en kastanjes zoeken óf maakten we een "prachtig"herfststukje" voor onze ouders van mos en blaadjes waar de hondjes lekker overheen gepiest hadden...( nou snap ik pas waarom mijn moeder nooit zo blij keek als ik thuis kwam met zo'n geweldige creatie..en dat het maar amper een paar uur op de kast stond!!ha..ha!) De tijd van de Hula Hoop vergeet ik ook nooit. Ik was daar zóóó vreselijk goed in dat ik werkelijk dacht dat ik héél beroemd zou worden!! Ik kon het met 3 "hoops" tegelijk....één om mijn middel..één om mijn enkel en één om mijn nek. Blauwe plekken had ik ervan, én vreselijke pijnen in mijn zij....máár ik kon er ondanks de waarschuwingen van mijn moeder niet van af blijven. Dan had je natuurlijk het hinkelen...knikkeren..elastieken...maar wat ik óók helemaal super vond was steltlopen! Wij hadden thuis het geld écht niet voor het oprapen en dat soort "luxe"kreeg je ook niet. Gelukkig had ik een hele lieve opa die voor mij dan boven op zijn zolder een paar stelten maakte. Of die keer dat hij mij verraste met twee groenteblikken met waslijn erdoor, om daar op te lopen...wauwwww..die opa van mij was een schatje!!Hij was ook degene die als eerste in de familie een tv had! Op woensdagmiddag kwam hij me dan op zijn brommertje ophalen om naar "Tante Hanny"..de altijd lief zwaaiende omroepster.. te kijken. Van hem kreeg ik ook een autoped ( step) op échte luchtbanden. Nou....als je zoiets had bij ons in de straat verwierf je pas écht aanzien!!! Daar kwam nog bij dat mijn opa bij de snoepfabriek Kléne werkte ( als chef nogwel!!) en altijd..maar dan ook altijd..snoepjes voor mij bij zich had die hij mij dan ook vaak toestopte als mamma het niet zag. Grote zwart-bruine laurier brokken..een soort extract..waar dropjes van werden gemaakt..verdwenen in een flesje..water erop..en schudden maar, hmmm..zo maakte ik mijn eigen "hoestdrank"..ik was tóch vaak verkouden..huhummm!!!Maar om ff terug te komen op het speelgedrag uit die jaren....nóg een van mijn favorieten was punniken.Néé..niet zo'n kant en klaar gekocht houten paddestoeltje maar een leeg garenklosje met vier kleine spijkertjes erin. Bij familie en bekenden ging ik dan "schooien"om restjes wol en garen omdat er geen geld was om een bol wol te kopen. Daar kwam nog bij dat ik natuurlijk zoveel mogelijk variatie in kleurtjes wilde hebben. Pijn in mijn vingers van het uren aan een stuk punniken maakte ik "prachtige kunstwerken"..het is dat ik nooit ontdekt ben op dat gebied..maar anders...ha..ha. Ach , eigenlijk denk ik, weet ik bijna zeker.. dát heel veel mensen van mijn leeftijd hier wel iets van herkennen. Een paar jaar geleden toen mijn kleindochter jarig was gaf ik haar een punnikklosje..haar pappa zei "wat is dat nou voor een prul?". Ik legde uit wat de bedoeling daar van was..én weet je wat!! Onverwachts kwam ik een keer op visite en wie zat daar te punniken.....juist ja..pappa!! Die spelletjes van vroeger zijn zo slecht nog niet hè! Onze laatste "aanwinst"onder de kleinkids is Iris, zij is nu 10 maanden maar ik doe met haar altijd op de vaste oppasdag "ouderwetse" liedjes zingen zoals "In de maneschijn... Handje klap...Zagen..Zagen..Twee emmertjes water halen" etc..etc. Én... ik zal zéker met haar die bloemenkrans gaan maken van madeliefjes en beukennootjes gaan zoeken!! Weet je...wij denken soms dat de "jeugd van nu" iets mist óf te kort komt....ik weet het niet..ieder tijdperk heeft zijn charme..én ....zoals het er vanmorgen uitzag met die jochies in het bos....dan denk ik..uiteindelijk is er niets veranderd!! Een kind is een kind met zijn eigen fantasieën,gedachten, ideeën...dát veranderd nooit!!!