Onze kleine “hondescheet” Nona is een superlief en makkelijk dier. Ik kan mij geen betere vriendin wensen…ze is heel sociaal, makkelijk in omgang, ontzettend aaibaar, vertelt geen enkel geheim door wat ik haar toevertrouw! Maar vooral….. ze is stapelgek op kleine kinderen. Alleen….één héél klein “maartje”……..ze is stik-jaloers als ik mijn kleindochter een kadootje geef wat nogal veel weg heeft van een knuffel of een pop!!

De laatste keer dat ik een babypop aan ons kleinkind gaf, was onze Nona niet meer te houwen en wilde steeds de pop “pikken”als ze de kans kreeg….Wij moesten daar natuurlijk ontzettend om lachen omdat het zo aandoenlijk was om te zien.

Nou was ik met koninginnendag op de “vlooienmarkt”en kon daar voor één luttele eurie een poeppie van een babypop kopen, geen geld natuurlijk en hij (of zij!!) zag er nog als nieuw uit. Ik was er erg blij mee en zag al helemaal het vertederende snoetje van Iris voor me als ik de “baby” schoongewassen en met zelfgemaakte kleertjes aan in haar handjes zou geven!!

Maar…dat liep anders!!! Toen ik thuis kwam en Nona zag wat ik in mijn tas had werd ze helemaal dol, vooral toen ik zei “nee Nona, deze “baby is voor Iris”. Ze pakte de pop uit het tasje en ging er bovenop liggen alsof ze een grote schat moest bewaken. Het was gewoon haar baby! We lagen in een deuk van het lachen. De hele dag en avond heeft ze bij haar “kind” gelegen en ons goed in de gaten gehouden, ze was namelijk bang dat we haar “kind”zouden afnemen….

De pop ligt nu in haar speelgoedmand tussen de balletjes, botjes, pluizenbeesten en andere “troep die ze door de jaren heen verzameld heeft. Ze pakt niet meer iedere dag haar “baby”…maar als Iris binnen komt……dan wel!! Gewoon, alsof ze wil zeggen”hier blijf je van af…dit “kind is van mij!”!!!